முஸ்லிம்கள் மத்தியில் சில சடங்கு சம்பிரதாயங்கள் தொன்றுதொட்டு இருந்து வந்துள்ளன. இவற்றை மார்க்கத்துடன் தொடர்புபடுத்தி நானும் ஒரு காலத்தில் எதிர்த்ததுண்டு. இவற்றில் சில வழக்கொழிந்துவிட்டன.
இதனால் ஏற்பட்ட பாதகங்களை இப்போது உணர்கின்றேன்.
எமது சங்க, இயக்க, ஜமாஅத் கூட்டங்களை நடத்தும்போது நாம் குர்'ஆன் வசனங்களை ஓதி ஆரம்பிக்கின்றோம், து'ஆ ஸலவாத்துடன் நிறைவு செய்கின்றோம். இடையில் சமோசா, பெட்டிஸ், தேநீர்; சிலவேளை சாப்பாடும் உண்டு. இது ஒரு சம்பிரதாயமே அன்றி மார்க்கத்தில் கட்டாயப்படுத்தப்பட்ட கடமைகள் அல்ல என்பதை யாவரும் அறிவர். பித்துஅத் எதிர்ப்பு கூட்டத்திலும் இந்த சம்பிரதாயம் பேணப்படுவதை நாம் அறிவோம்.
அதுபோல்தான், எதோ ஒரு நிகழ்ச்சியின் அடிப்படையில், குடும்பங்கள் ஒன்றுகூடின. அப்படி கூடும்போது குர்'ஆன் வசனங்களை ஓதினர், ஸலவாத்துகளை ஓதினர், து'ஆக்களைக் கேட்டனர், குடும்பத்தாருடன் விருந்துண்டு மகிழ்ந்தனர். இதனை நாமோ இவர்கள் எதோ ஹராத்தை செய்வது போன்று பார்க்கிறோம், எதிர்க்கிறோம். அல்லாஹ் இதனை தடை செய்தானா, ரசூலுல்லாஹ் இதனை தடை செய்தார்களா என்று சிந்திப்பதுமில்லை ஆராய்வதும் இல்லை.
இதன் விளைவு... குடும்ப ஒன்றுகூடல்கள் அருகிவிட்டதனால் சொந்தங்களும் அந்நியமாகின.
